Velika Kladuša
Samo na planinu Osječenicu se popeo 109 puta.
Šefik Sadiković, kladuški vatrogasac, ekolog i planinar više od decenije svoje slobodno vrijeme provodi na planinama.
Pored bh. planina, koje je sve pohodio, popeo se na vrhove poput Elbrusa, Mont Blanca, Prokletije, Korab, Musala, Olimp, te više planinskih vrhova u Švicarskoj, Austriji i Sloveniji.
Otkud ideja i ljubav prema planinarenju i Osječenici?
Ukoliko se gaji ljubav prema prirodi i divljini onda je sastavni dio toga i planinarenje. Još kao srednjoškolac u Sloveniji sa društvom sam znao pohoditi neku od slovenskih planina, čak i Triglav. Zbog narušenog zdravlja u posljednjem ratu tragao sam za lijekom pa sam ga prošanao u planinarenju. Tako se dobro osjećam i sve češće planinarim.
Koji je bio prvi pohod prije jedanaest godina? Kako ste krenuli aktivno sa planinarenjem?
Prije jedanaest godina smo osnovali Planinarsko društvo Velika Kladuša, a kako nemamo planina onda sam stupio u kontakt sa prijateljima iz Bosanskog Petrovca i oni su nam bili domaćini na prvom pohodu – Osječenici.
Pohodili ste Osječenicu 109 puta. Po čemu je Osječenica posebna?
Osječenica mi je jako blizu i najmanje me finansijski košta. Ima zahtjevan izlazak tako da mi pruža kvalitetnu formu i kondiciju. Također, jedne prilike sam se penjao na Troglav i upoznao čovjeka koji je imao sedamdeset i četiri godine. Njemu je to bio stoti izlazak na Troglav i u tom momentu on je postao moj uzor. Želio sam takvu formu i kondiciju. Tog dana sam rekao da ću se popeti sto puta na Osječenicu. Već tad sam imao deset uspona i godišnje odradim deset uspona na Osječenicu. Nije mi prioritet broj uspona nego forma i kondicija, te kad dopuste vremenske prilike i moje obaveze, odem na Osječenicu.
Šta je potrebno od planinarske opreme ponijeti sa sobom na Osječenicu?
Kada idete na neku planinu morate gledati vremensku prognozu i prema tome oblikovati svoj ranac. Ako je zima, oprema je daleko zahtjevnija i skuplja. Ljeti je jednostavnije jer Osječenica nije visoka i na toj nadmorskoj visini nemamo ekstremnih uslova. U ljetnom periodu na Osječenicu možete otići u patikama, ali nužno je da one budu duboke i da štite zglobove od eventualnih povreda. Također, bez obzira da li vam je prvi pohod ili rekreativno pohodite neku planinu, u vašem rancu se moraju naći kapa i rukavice kako bi vas zaštitili od neočekivanih promjena vremenskih prilika.
Kakva su iskustva sa Osječenice?
Iskustva su brojna ali najviše je pozitivnih. Ja sam certificirani planinarski vodič i obučen sam da dobro pripremim turu, da obratim pažnju koga vodim, kakvu opremu nosi i koristi te sam na taj način negativna iskustva sveo na minimum. Na Osječenici mi je najljepše dočekati zalazak sunca ili kada noćim na Osječenici i imam priliku dočekati izlazak i zalazack sunca. Kada sam bio dio ekspedicije na Mont Blanc, imao sam priliku spavati na 4200 m.n.v i da prilikom ustajanja i kretanja prema vrhu doživim da se sunce nalazi ispod mene. U tom momentu sam mislio da se nalazim na drugoj planeti.
Imate li savjet za one koji planiraju pohoditi Osječenicu?
Savjetujem da se na Osječenicu ide sa dobrom obućom i da se u rancu ponese jakna, kapa i rukavice kako bi se izbjegli neželjeni događaji. Potrebno je sa sobom ponijeti dovoljno tekućine i jedan obrok. Do Bosanskog Petrovca, odnosno do sela Kolunić postoje putokazi, a dalje do vrha Osječenica markacija. Na vrhu, na gotovo 1800 m.n.v., možete vidjeti pola Bosne i Hercegovine, jedan dio Hrvatske, a kad je vedro vrijeme čak i Alpe.
Autor fotografija: Adnan Karalić
Autor: Mirnes Čerimović